De voorverkenning

De start van ons onderzoek viel samen met de start van de coronacrisis: februari 2020. Op dat moment kwamen de mantelzorgers en de mensen in de zorg onder grote druk te staan. We hebben er toen voor gekozen om de mantelzorgers en HR-adviseurs niet direct als co-onderzoekers te betrekken. In plaats daarvan hebben we de tijd gebruikt om ons in te leven in de situatie van de werkende mantelzorger – tijdens corona. Dit hebben we gedaan door eerst een online vragenlijst via de regionale Twentse mantelzorgorganisaties te verspreiden. In deze vragenlijst vroegen we mantelzorgers naar hun huidige mantelzorg-, werk- en privésituatie tijdens de coronacrisis. Ook waren we benieuwd of ze meer technologie zijn gaan gebruiken, zoals bijvoorbeeld beeldbellen voor mantelzorg op afstand. Het aantal reacties op de vragenlijst was laag, maar het gaf ons wel een eerste goede indruk. Uit de resultaten bleek onder andere dat het aantal mantelzorguren gemiddeld was verdubbeld tijdens de eerste lockdown, dat de helft van de mantelzorgers minder steun kreeg dan voorheen en dat 1 op de 3 mantelzorgers is gaan beeldbellen voor zorg op afstand.

Na de online vragenlijst hebben we vijf mantelzorgers geïnterviewd. Deze vijf mantelzorgers werkten allemaal in de zorg. Tijdens het interview hebben we de mantelzorgers uitgebreid gesproken over hun persoonlijke ervaring met het combineren van de mantelzorg met het werk en hun privéleven. Dit waren erg interessante en diepgaande gesprekken die ons heel veel inzicht en inkijk in het leven van de werkende mantelzorger heeft gegeven. Deze interviews vormden de basis voor de volgende fase in ons onderzoek: de probleemidentificatie, samen met de co-onderzoekers het kernprobleem vaststellen.

In deze infographic vindt u een kort overzicht van de resultaten uit de vragenlijst: